Episkop zahumsko-hercegovački i primorski Grigorije (Durić) rođen je 1967. godine u Varešu, gdje je pohađao osnovnu i srednju školu. Srpsku pravoslavnu bogosloviju „Sveti Sava“ upisuje 1985. godine u Beogradu, a završava 1989, kada postaje student Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Zamonašen je 1992. godine u manastiru Ostrog, a potom sa tadašnjim episkopom zahumsko-hercegovačkim i primorskim Atanasijem (Jevtićem) odlazi u obnovljeni manastir Uspenja Presvete Bogorodice – Tvrdoš kod Trebinja. Na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu diplomirao je 1994. nakon čega od 1995. do 1997. boravi na postdiplomskim studijama u Atini. Iguman manastira Tvrdoš postaje 1996, a zatim i arhimandrit 1997. g. U tron episkopa zahumsko-hercegovačkih i primorskih uveden 1999. godine. Na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu odbranio je 2014. godine doktorsku disertaciju pod naslovom „Relaciona ontologija Jovana Zizjulasa“ i time stekao zvanje doktora teologije. Pored arhipastirskog rada, bavi se i pisanjem. Autor je nekoliko knjiga. Do sada je objavio sljedeće knjige: Dolazi čas i već je nastao (2004), Lazar (2008), Priča o starom kralju (2009), Radost života (2010) i Preko praga (2017).